Het begin van een nieuw jaar is een mooie periode om even stil te staan en terug te kijken naar het afgelopen jaar. Want doen we dat niet veel te weinig? In plaats van de continue druk om jezelf te blijven ontwikkelen, kun je misschien beter leren hoe je in 2017 nou eindelijk eens stilstaat. En dat is misschien een vreemde boodschap in jouw ‘lerende’ en zelfsturende organisatie waar alles in beweging is, je continue moet veranderen en aan jezelf moet blijven werken om bij te blijven. Want stilstaan is toch hetzelfde als achteruit gaan in deze tijd van exponentiële verandering?
Waarom houden we niet meer tijd over dankzij digitalisering?
Tegenwoordig zouden we dankzij technologie en digitalisering eigenlijk tijd over moeten houden voor onze kinderen, familie en vrienden en bijvoorbeeld discussies over politiek. Maar dat doen we niet. De vrijgekomen tijd gebruiken we voor vluchtige, kortdurende projecten die we in onze overvolle agenda’s stoppen. Je zou jezelf kunnen vergelijken met een soort luchtvaartmaatschappij, die zichzelf continue overboekt met afspraken en projecten in een poging om de capaciteit volledig te benutten. En als er iets interessanters op de radar komt, gaan we daar ook op in. Want ‘ja’ zeggen hoort bij onze huidige cultuur. We zijn bang dat we niet ondernemend overkomen of juist bang om iets te missen wanneer we ‘nee’ zeggen. Want je wilt wel het maximale uit het leven halen. Dit zorgt ervoor dat we bijna geen gemoedsrust meer hebben. We proberen zoveel mogelijk in ons relatief korte leven te proppen. Maar waarom doen we dat? En waar leren we stilstaan?
Schiet vaker wortel
Svend Brinkmann, hoogleraar Psychologie, pleit er in zijn anti-zelfhulp boek ‘Standvastig’ voor om stil te blijven staan en wortel te schieten. Voor mij als voorstander van innovatie was het een verademing om zijn boek te lezen met vragen als: “Waarom zijn snelheid en innovatie een doel op zich geworden?” en “Zijn de mensen die stilstaan, niet juist degenen die het beste kunnen omgaan met de toekomst?” Het boek laat je nadenken over de manier waarop je werkt en leeft en je alsmaar verder wilt ontwikkelen. Want wanneer is het genoeg? Door juist te aarden, wortel te schieten, te discussiëren en na te denken, kom je misschien wel verder.
Vastgeroest
“Ik heb er geen behoefte aan om mezelf te ontwikkelen’, hoor je maar weinig tijdens een ontwikkelgesprek in onze ‘accelererende’ cultuur. Want je wilt graag positief en veranderbereid overkomen om ‘employable’ te blijven. Als je dat niet doet, krijg je het stempel: ‘lastig en rigide verzet tegen verandering.’ Je staat stil en bent vastgeroest. En daar is Brinkmann het dus niet mee eens: “Het gaat er niet om hoe je je ontwikkelt, maar om hoe je stilstaat. We moeten onszelf de vraag stellen: waarom moeten we groeien en ontwikkelen? Het is een vloek van deze tijd om jezelf maar constant te moeten ontwikkelen, te verbeteren en creatief te zijn. We hebben meer baat bij gewoonten en routines dan de eindeloze oproep tot innovatie.” Een tip voor je volgende beoordelingsgesprek: “Als iemand wil dat je je toelegt op persoonlijke ontwikkeling, zeg dan vriendelijk nee. En geef aan dat je liever een taart regeling wilt.”
Brinkmann zet je het hele boek aan het denken. En dat is ook precies de bedoeling. Want je moet vooral weer meer gaan twijfelen. Want als je iets weet, dan hoef je niet te luisteren. Twijfel leidt tot openheid. Juist dan sta je open voor nieuwe ideeën, net als een maandelijks bezoek aan het museum, een wandeling in de natuur of het lezen van een roman.
Van verbod naar gebodscultuur
De constante drang naar groei en ontwikkeling, zorgt ervoor dat steeds meer mensen hulp gaan zoeken bij coaches, omdat ze het tempo van ‘sneller, sneller, sneller’ niet bij kunnen benen. Vroeger was het probleem dat mensen teveel wilden, maar je mocht bepaalde regels niet overtreden. Nu heerst er een gebodscultuur waar je juist van alles moet en je nooit genoeg hebt en bereikt. Een tip uit het boek: ontsla je coach en neem genoegen met jezelf. Dat bereik je niet door positief, maar juist door negatief te denken. En door te kijken wat voor onnodige dingen je niet meer doet.
Durf in 2017 ‘nee’ te zeggen en sta eens stil! Bang om conservatief over te komen? Brinkmann: ‘Een beetje conservatief is anno nu heel progressief. Snelheid is vooral een doel op zich geworden. Wie kan stilstaan, is degene die het beste kan omgaan met de toekomst.’
Meer weten? Bestel hier direct het boek Standvastig
Bron: Boek Standvastig, Svend Brinkman en Artikel Managementboek
Word gratis lid van onze community
Wil je via Whatsapp op de hoogte blijven van het laatste nieuws en blogs? App je Naam en Nieuws naar het volgende nummer: 06-11534039
